พัง พังไม่เป็นท่า… ถ้าจะให้เล่าถึงจุดเริ่มต้นความซวยในวันนั้นของ ‘ชองโฮอิน’ บอกได้คำเดียวเลยว่า อ.ห. (หมายถึง ‘โอ้โห’ นะ) เริ่มจากนอนเพลินจนไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาในวันสอบควิซ พอรู้ตัวก็รีบวิ่งสุดแรงเพื่อไปให้ทันสอบเลยไม่ได้มองทางข้างหน้าจนวิ่งชนคนเข้า ให้ล้มกลิ้งขลุกๆ แบบหมดสภาพ เท่านั้นยังไม่พอตอนไปกินข้าวเที่ยงที่ร้านอาหาร ดันทำหัวไชเท้าดองที่กินแกล้มกับไก่ทอดหกใส่ผู้ชายโต๊ะข้างๆ จนเลอะไปทั้งตัว แว๊กกก! ไม่จริงน่า ผู้ชายคนนี้คือคนเดียวกันกับคนที่เราวิ่งชนเมื่อเช้า และคือคนเดียวกันกับรุ่นพี่ ‘อึนชอนอู’ งั้นเหรอ? 0_0
กลัวรุ่นพี่โกรธมันก็กลัวอยู่นะ แต่ความรู้สึกผิดในใจมันมีมากกว่า ขอโทษคร้าบบ แบบว่าวันนี้… มัน Lucky ซะไม่มี